Geschiedenis

De Bouvier vindt zijn oorsprong in Vlaanderen in het begin van de 20ste eeuw. De Bouvier des Flandres (Bouvier is van het Franse woord Boeuf en betekent os) of Vlaamse koehond werd voornamelijk gebruikt als werkhond op boerderijen. Een échte Bouvier heeft beschermingsdrang, veel moed en kan ook koppig zijn. Maar wat hij geleerd heeft vergeet hij nooit. Hij is uitstekend gezelschap in een gezin. Het is een sterk gebouwde hond die tegen elk soort weer bestand is.

De Belgische Nationale Club Bouvier des Flandres ging in 1992 akkoord om één enkel type Bouvier goed te keuren, en creëerden een fokstandaard om als handleiding te dienen voor de Bouvier-fokkers. Toen bestonden er twee type Bouviers : de Roeselaarse Bouvier (of Roulers-Moerman type) links op de foto en de Bouvier des Flandres.
De Roeselaarse Bouvier is groot en zwart. Soms komen er witte vlekjes voor op de borst of de kin. Dit is een erfenis van de Trekhond, een ras dat tegenwoordig uitgestorven is.

De Bouvier des Flandres is kleiner en grijsachtig van kleur. Deze types werden ook gemengd met elkaar. Ze hebben beide ook stug haar, en zijn moedige honden.

In ieder geval is het zo goed als zeker dat in een recent verleden bovenstaande, maar ook andere rassen een bijdrage moeten hebben geleverd aan de totstandkoming van de moderne Bouvier. Welke rassen dat zijn geweest, kan ook met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid worden vastgesteld.
Dat waren de ruwharige herdershonden uit de directe omgeving, met name de Picardische Herdershond, de ruwharige Belgische Herdershond, en de meer mastiffachtige honden, zoals de Matin Belge.

Gedurende de Eerste Wereldoorlog werden de Bouviers o.a. gebruikt om voorraden en berichten naar de frontlinies te brengen en om gewonden te vinden op de slagvelden. De Bouvier verdween bijna omdat er velen sneuvelden gedurende deze oorlog, en ook door de dalende vraag van de boerderijen na die oorlog. Een aantal werden naar Nederland gebracht waar ze werden gebruikt als politiehond. Pas in de jaren ’30 werden de eerste Bouviers naar Noord-Amerika gebracht.

De strenge selectie, die in de loop der eeuwen op de veedrijvers in Vlaanderen is uitgeoefend, heeft de Bouvier voorzien van een ijzeren gezondheid en een energiek temperament. Doordat hij altijd in nauw verband met de mens optrok en zijn voorouders zeker als bewaker moeten zijn gebruikt, maakt zijn gedrag hem ook uitermate geschikt als waak- en verdedigingshond. 
Het karakter van deze honden wordt door de liefhebbers vaak geroemd, waarbij ‘moedig’ en ‘schrander’ veel gehoorde opmerkingen zijn. Hij kan trots en fel kijken, maar zich ook onderzoekend en nadenkend gedragen.

De Bouvier is sterk geneigd zelf handelend op te treden als hij meent dat zijn baas in gevaar verkeerd. Hij wacht in dat geval niet op een opdracht. Zijn stoere voorkomen en hoge intelligentie maken de Bouvier tot een zeer gewaardeerde waakhond. Het waaks gedrag betekent zeker niet, dat de Bouvier zich op iedere bezoeker werpt.
Kinderen vertrouwt hij van nature. Tenzij hij slechte ervaringen heeft opgedaan, zal hij ze zacht benaderen. Hij is zelfs beroemd op zijn voorzichtigheid in dat soort situaties. Zo is het diverse malen voorgekomen dat Bouviers, behalve de huisgenoten, geen andere mensen wilden toelaten in de kamer waar een pasgeboren baby was ondergebracht.

Verder is de Bouvier gek op spelletjes, niet alleen met kinderen, maar ook met volwassenen. Dat is niet zo verwonderlijk voor een hond die van oudsher gewend is met de mens op te trekken.

De opmerkelijkste eigenschap van de Bouvier is, dat hij in staat is om zelfstandig te werken. Hij schiet bijvoorbeeld iemand te hulp, zonder daartoe opdracht te hebben gekregen en kan daarbij tamelijk ingewikkelde situaties het hoofd bieden. Bovendien heeft hij, ondanks zijn forse uiterlijk, prima reflexen en een fijne neus.
Deze eigenschappen maken hem eveneens geschikt voor reddingswerkzaamheden bij rampen of lawines. Maar ook meer zelfstandig speurwerk is hem toe te vertrouwen.

Dit ras is uitstekend geschikt als politiehond, legerhond en als bewakingshond. Omdat veel fokkers enkel naar het uiterlijk van deze prachtige hond keken, werd er de laatste jaren minder op het karakter gelet.
Dit geeft ook tegenwoordig nog steeds problemen bij meerdere bloedlijnen en was ook een reden dat Bouviers steeds meer uit beeld raakten als politiehond!

Dankzij sommige bezielde fokkers bestaan er gelukkig nog échte Bouviers die enkel op karakter geselecteerd worden en die de Bouvier tonen zoals hij werkelijk is: een werkhond!

Langzaam maar zeker zien we dan ook de Bouvier, zeker bij de liefhebbers,
terugkeren bij hondengeleiders in de KNPV en NBvdD.